MƏNLİK

is.
1. Bir şəxsin öz varlığı, öz halı.
Məndə dəxi necə mənlik olsun; Məndən məni istəyən nə bulsun? Füzuli.

2. Öz ləyaqətini dərk etmə, öz şəxsiyyətinin qiymətini bilmə; heysiyyət, şərəf.
[Əski həyat] …Xədicənin mənliyini gəmirmiş, gəncliyini və gözəlliyini əlindən almışdı. S.Hüseyn.
Aslan isə öz nəfsini saxlayan və mənliyini sevən adam idi. S.Vəliyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MƏNLİK heysiyyət — şəxsiyyət — şərəf

Omonimlər

  • MƏNLİK MƏNLİK I is. Heysiyyət, ləyaqət. Mən bütün mənliyimi, bütün həyat və səadətimi yolunda fəda etməyə hazıram (H
MƏNLİ-SƏNLİ
MƏNLİKSİZ
OBASTAN VİKİ
Mənlik
Mənlik; öz varlıq, bir kimsəni şəxsi edən şey, onu başqalardan ayıran əsas şey, özlük olaraq fərqli biçimlərdə tanıla bilinən bir anlayışdır. Daha geniş anlamda isə mənlik, özünə olaraq "mən"in obyekt olan "mən" haqqında düşünməsi olaraq ifadə ediləbilər. == Etimologiya == "Mənlik", türkcə "Benlik", rusca "Самость" sözləri almanca Selbst sözünün hərfi tərcümələridir.

Digər lüğətlərdə

двоежёнство зайти́ нали́ть оку́чка отве́тственный отхо́жий почмо́кать припры́гать пропа́риваться совеща́ться впра́ве вы́судить жи́галка ольхо́вник пронести́сь трюка́ческий утрамбо́ванный храпови́цкий демон чабешки gold-duster nigrosine паросиловой скопом функционировать