MƏNZƏRƏ

I
сущ.
1. вид:
1) то, что открывается взору. Картина. Gözəl mənzərə красивый вид, Göygölün mənzərəsi вид озера Гёйгёль, Bakı körfəzinin mənzərəsi вид Бакинской бухты
2) изображение картины природы. Azərbaycanın mənzərələri виды Азербайджана
2. картина:
1) перен. то, что можно видеть, представить себе. Keçmişin mənzərələri картины прошлого, Bakı baharının mənzərələri картины бакинской весны
2) яркое и выразительное словесное изображение чего-л. Romanda həyatın geniş mənzərəsi verilmişdir в романе дана широкая картина жизни, mübarizə mənzərəsini qələmə almaq набросать картину борьбы
3. зрелище:
1) то, что является предметом созерцания, обозрения. Gözləmədiyim bir mənzərə неожиданное зрелище, qarşımda qorxunc bir mənzərə açıldı передо мной открылось страшное зрелище, qəribə bir mənzərəyə rast gəldim я встретился с любопытным зрелищем
2) наблюдение чего-л. Firavan həyat mənzərəsi зрелище раздольной жизни
4. пейзаж:
1) общий вид какой-л. местности, картина природы. Dağ mənzərəsi горный пейзаж, meşə mənzərəsi лесной пейзаж
2) картина, рисунок, изображающие природу. Mənzərə çəkmək писать пейзаж
3) описание природы в литературном произведении. Süleyman Rəhimovun əsərlərində təbiət mənzərələri пейзажи в произведениях Сулеймана Рагимова
II
прил.
1. видовой (относящийся к изображению картин природы). Mənzərə filmi видовой фильм
2. пейзажный (изображающий пейзаж). Mənzərə kompozisiyası пейзажная композиция, mənzərə rəsmləri пейзажная живопись, mənzərə janrı пейзажный жанр