MƏNƏVİYYAT

is. [ ər. ] İnsanın mənəvi keyfiyyətləri, normaları; yüksək əxlaq. Xalqın mənəviyyatı. Yüksək mənəviyyat.
– O kəslər ki, müəllimlik kimi … xidməti tərk edib, qeyri peşə dalısınca gediblər, mənəviyyat cəhətincə öz əhdü-peymanlarını şikəst ediblər… F.Köçərli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MƏNƏVİYYAT mənəviyyat bax əxlaq
MƏNƏVİ
MƏNFƏƏT
OBASTAN VİKİ
Mənəviyyat
Mənəviyyat — insanın əxlaqi keyfiyyətləri, onun seçim edərkən rəhbər tutduğu qaydalar topluluğu. Bu termin danışıq dilində və ya ədəbiyyatlarda çox zaman "əxlaq", bəzən isə "etika" terminlərinin sinonimi kimi işlənir. Mənəviyyat bir fənn olan etikanın obyektidir və etikanın içərisində öyrənilir. Hesab edilir ki, mənəviyyat ailə, cəmiyyət, maariflənmə, ideya-siyasi və vətənpərvərlik işi vasitəsilə əldə edilir.

Digər lüğətlərdə

глотка́ми заду́мчивый коти́ще намоло́ть пятивершко́вый размеси́ться сравни́тельно со бурдю́к гумано́ид компенса́ция наглуши́ть отсо́сный промоло́ть стихира́рь то́пливо чашели́стик denomination ethanol hair-seal rashly ruin smithery очертенеть перебинтовывать разносить