NABALİĞ

sif. [ fars. na… və ər. baliğ] köhn. Həddi-büluğa çatmamış.
[Heydər bəy Tükəzə:] Ərin uşaq deyildi, nabaliğ deyildi, biz onu tovlayıb aparaydıq! M.F.Axundzadə.
Tifli-nabaliğ ikən məktəbə etdikdə davam; Sən təcəlla eləyib qəlbimə qıldın ilham. A.Səhhət.
[Kəblə Rəcəbəli:] Bəli! Nabaliğ uşaq öz təklifini anlamaz. Ə.Haqverdiyev.

NAAVAND
NABAT

Значение слова в других словарях

забо́йщицки загрязни́ться переполосо́вывать подреше́чивание приплёскиваться пунцо́виться хрипова́то щи́тни вы́пендриться лима́нный покупа́тельный поло́женное савра́с сенсацио́нность бусарь albert chain incomputable praesidium procurement Quiché race off short circuit аляповатый малоблагоприятный понимать