NABUD

sif. [ fars. ] köhn. Olmayan, mövcud olmayan.
Qüvvətin varsa, yaşarsan məsud; Yoxsa, şəksiz, olacaqsan nabud. A.Səhhət.

NABƏLƏDLİK
NACAQ

Digər lüğətlərdə

высокоэффекти́вный груз-200 должни́ца но́утбук ови́диевский погру́зочный подкругли́ть скра́пный харку́н исключе́ние мессиа́нский ра́зно arthralgia backbeat backwater fiddler impart odd-toed pelota pointedly thraldom воеводство переходящий радиочастота специфика