NAGÜMAN
\[fars.\] прил. гиман авачир, чӀалахъ тушир, умудсуз; nagüman etmək (eləmək) умудсуз авун, мурад рикӀе тун.
sif. incertain, -e ; ~ olmaq être dans l’incertitude au sujet de qch ; ~ etmək mettre qn dans l’incertitude ; éveiller des soupçons chez qn
Полностью »в сочет. nagüman olmaq сомневаться (испытывать неуверенность); nagüman etmək kimi вызвать сомнение, подозрение, опасение у кого
Полностью »sif. [fars.] Gümanı olmayan, inanmayan, ümidsiz. Nagümanam mən bu dərddən sağalım; Təbib birdir, dərd min birdir, yarə yüz
Полностью »