NAXƏLƏF

sif. [ fars. na… və ər. xələf] Əcdadına, əslinə, əsli-nəsəbinə layiq olmayan. Naxələf övlad.
– Cahıllıq zamanı keçibdir əgər; Yenə yüz naxələf oğlana dəyər. Q.Zakir.
Ax, naxələf oğlum, nə yaman eşqə düşübsən; Ey kaş, usanaydın! M.Ə.Sabir.

// İs. mənasında.
Sanki bu sözlərin ixtiyarı oğlunda, o naxələfin əlində idi. Mir Cəlal.
Aşıq sözü şirin olur, o çalsın; Naxələfi doğan ana qocalsın. R.Rza.

// Çörəkitirən, nankor, naşükür.
□ Naxələf olmaq (çıxmaq) – nankor çıxmaq, yaxşılığı itirmək, çörək itirmək, nanəcib çıxmaq.
El bilir, uşaqlıqdan o, naxələf olmayıb. S.Rüstəm.
[Pərzad:] Məni öldürün, mən naxələf oldum… Mir Cəlal.
[Bayramın] kürəkəni naxələf çıxdı. Ə.Vəliyev.

Etimologiya

  • NAXƏLƏF Xələf ərəbcədir, na isə farsca inkarlıq bildirir. Xələfə (valideynlərə) uyğun olmayan, “zay” deməkdir
NAXAH
NAXƏLƏFLİK

Digər lüğətlərdə

вы́сечься зате́йный обголода́ться обесче́щение принагну́ть пришпо́рить слабоголо́сый сра́щивание ювена́лии богоху́льство оборо́т пупови́на расхля́банность расчисля́ть снаряди́ть экстраве́ртный перчатка Франция agron Drummond light prolegomenous rectoress затаивать канализационный хлопководство