NOTARİUS

сущ. нотариус:
1. должностное лицо, уполномоченное свидетельствовать, оформлять различные юридические акты, документы. Sənədin notarius tərəfindən təsdiq olunması заверение документа нотариусом
2. нотариальная контора
NOTARİAT
NOTARİUSLUQ
OBASTAN VİKİ
Notarius
Notarius (ing. Notary) - Notariat kontorlarında fəaliyyət göstərən hüquqi təhsili olan şəxs. Notarius əsasən dövlət ilə vətəndaşlar arasında olan hüquqi münasibətlərin tənzimlənməsində və sənədlərin möhür ilə təsdiq edilməsi ilə məşğul olur. Notarius fəaliyyəti göstərən şəxslərin hüquqşunaslıq savadının olması əsas şərtlərdən biridir. == Tarixi == Notariatın yaranması və inkişafının əsasları hələ Qədim Romada qoyulmuşdur. Həmin dövrdə Romada mirzələr adlandırılan xüsusi vəzifəli şəxslər institutu olub. Onlara ictimai-hüquqi səciyyəli yazılı sərəncamların rəsmiləşdirilməsi, məhkəmə jurnallarının, müxtəlif bildirişlərin və xahişlərin aparılması səlahiyyətləri verilibmiş. Mirzələr o vaxt dövlət qulluğunda və özəl şəxslərin təminatında olmaqla iki dərəcəyə bölünürdülər. Romada mülki dövriyyənin sonrakı inkişafı müasir notariatın təməli hesab edilən tabelionların yaranmasına gətirib çıxarıb. Tabelionlar azad adamlar idi və ödənişli əsaslarla istənilən şəxs üçün hüquqi aktların və məhkəmə sənədlərinin tərtib edilməsi ilə məşğuluydular.

Digər lüğətlərdə

браву́рно брошюро́вочный заклохта́ть койо́т нереи́ды обескура́женность переката́ться разноголо́сие сгрима́сничать голуби́ца дроби́нка занима́ться й ка́дмий кинофестива́ль насажа́ть переку́тываться расслое́ние сме́ртность шифр шпор Chimera жнея переэкзаменовать стайерский