NOVBAHAR is. [ fars. ] klas. Yazın əvvəli. Novbahar olsun, gül olsun, arədə xar olmasun. Nəsimi. Ey əndəlib, səndə bu nə qanundur; Fəğan çəkmək novbaharı görəndə. Q.Zakir. 2. məc. Gənclik, cavanlıq mənasında. Ömrünün gülzarı xəzanə dönüb; Novbaharı gedən bəs ağlamazmı? M.V.Vidadi.