NÜKTƏ

is. [ ər. ] klas. Bir sözdən, ibarədən, ifadədən dolayısilə çıxarılan gizli, incə məna.
Bu pünhan nüktəni bir vaqifi-əsrar olandan sor. Füzuli.
Sirri-dəhani məndən eşit, kim bu nüktənin; Təlif olan kitabələri əzbərimdədir. S.Ə.Şirvani.

NÜHUSƏT
NÜKTƏDAN

Digər lüğətlərdə

зоофе́рма не прошло́..., а обезно́жеть пепто́н та́йно шутни́к эспира́ль вы́воротить душу перед кем захлёбывать не́бо потихо́нечку-помале́нечку присвое́ние разгра́бить теплолече́ние криминальный тяжи lair outgas side-wheeler uncontrollable unhumanize well-handled дальномер небогатый разлад