NƏCABƏTLİ

sif. Təmiz və əsil bir nəslə mənsub olan; soylu, əsilli, əsilli-nəsəbli, adlısanlı. Nəcabətli adam.
[Leyli:] İbn-Salam, sən nəcabətlisən, uca ruhlusan, sən mənə zülm etməyi rəva görməzsən. Ə.Məmmədxanlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • NƏCABƏTLİ nəcabətli bax əsil I
  • NƏCABƏTLİ əsilli — alicənab — mərd
NƏCABƏT
NƏCAT

Digər lüğətlərdə

дальтони́ст на́морозь обезземе́ливаться отлива́ться подлата́ть скоростни́ца умозри́тельность форшта́дт агломерацио́нный просто́е фля́га enter- many-armed bandit old-timer Pechora podophyllum silo-based missiles sought-after диабетический застучать маховик оплот пифагореец соловый шифровка