NƏCABƏTLİ
прил. благородный, родовитый (принадлежащий к старинному знатному роду; знатного происхождения)
sif. Təmiz və əsil bir nəslə mənsub olan; soylu, əsilli, əsilli-nəsəbli, adlısanlı. Nəcabətli adam. – [Leyli:] İbn-Salam, sən nəcabətlisən, uca ruhlus
Tam oxu »