NƏFƏS
[ər.] сущ. 1. нефес (1. нефес къачун (жигерривди гьава къенез къачуна къецел ахкъудун; жигерралди къачуз ахъайзавай гьава ); dərindən nəfəs almaq дериндай нефес къачун; 2. пер. ял, лишан, гел, ни; 4. ял; nəfəs(ini) dərmək ял ягъун, ял акъадарун, ял ягъун патал акъвазун, юргъунвал къачун; nəfəsi qaralmaq (daralmaq, darıxmaq, tutulmaq) ял кьун, нефес кьун, каш кьун, нефес дар хьун, бамиш хьун, четинвилелди нефес къачун, каш ягъун, каш-кашахъ татун; nəfəsini qısmaq (gizləmək) ял кьун, рахун тавун, кисун; 3. пер. куьгьн. гаф, чӀал; 4. “ван” манада); 2. нефесдин; нефес къачун патал тир (мес. органар); ** nəfəs almaq (çəkmək) нефес къачун (чӀугун); а) ял ягъун; б) регьят хьун, азабдикай (азиятдикай) хкатун, секин хьун; nəfəs vermək нефес гун, руьгь гун, руьгь кутун, ашкъида ттун, гьевесда ттун; nəfəs vurmaq дин. татугай гаф лугьун, вил ягъун, къаргъишун; nəfəsdən düşmək тӀакь атӀун, аман атӀун, такьатдай аватун, гъилерай фин, инжиклу хьун, бейкеф хьун, азият чӀугун; nəfəsi kəsilmək а) аман атӀун, тӀакь атӀун, такьатдай аватун; б) пер. кьин; nəfəsini kəsmək а) аман атӀун, тӀакь атӀун, такьатдай авудун; б) ял атӀун, ял кьун, яна кьин; bir nəfəs са гьелен, са герен, са декъикъа, са секунд; son nəfəsdə эхир нефесда, ччан гудамаз, рекьидамаз; son nəfəsə qədər (kimi) эхир нефесдалди, эхир нефесдал кьван, ччанда ччан амай кьван, уьмуьрдин эхирдалди, рекьир кьван, рекьидалди.