NƏMİ

I
(Ağcabədi, Ağdam, Çənbərək, Füzuli, Gədəbəy, Qazax, Qubadlı, Laçın, Salyan, Şamaxı, Şuşa, Tərtər, Tovuz)
1. dəyədə ağartı yığılan xüsusi yer (Ağdam, Füzuli, Qazax, Laçın, Şamaxı, Tovuz). – Nəmimizi it dağıdıf, eymeyi aparıf (Qazax); – Pişix’ girdi nəmiyə (Tovuz); – Apar bu qatığı nəmiyə qoy (Füzuli); – Nəmidə beş motal var (Şamaxı)
2. üstünə yatacaq paltarı, alt hissəsinə isə qab-qacaq yığılan şkaf (Ağcabədi, Tərtər, Zəngilan). – Nəmimizin üsdə balaca döşəx’çə var, onu bırə:ti
3. divar şkafı (Ağcabədi, Tərtər). – Nəmi dufardo:lardı, başda iki dənə (Ağcabədi)
4. qab-qacaq yığılan yerin qabağına tutulan pərdə (Tovuz). – Ay qız, o nəmini düzəlt, to:x-cücə oruyu dağıtmasın
II
(Gədəbəy, Hamamlı)
motal və ya ağartı torbasının altına qoyulan yastı daş. – Ə: Vəli, Qızxanıma deynən nəmiyi qoysun motalın altına (Gədəbəy)