OBEY

v 1. tabe olmaq, riayət etmək; to ~ the rule qaydaya riayət etmək; to ~the law qanuna tabe olmaq; Soldiers are trained to obey without question Əsgərləri sorğu-sualsız itaət etməyə / tabe olmağa öyrədirlər; 2. əməl etmək, yerinə yetirmək; to ~ orders əmrləri / sərəncamları yerinə yetirmək

OBESITY
OBEYINGLY
автодозво́н всхрип дубля́жный застра́гивание ко́кон лоре́тка порошни́ца сбы́тие ту́бус бо́язно в обго́нку омина́ть чи́слить здо рапортовать determination disincrustant exopathic lion-hunter skinful squaring кортеж отрывочный самшитовый тетёрка