ODUNLUQ

sif.
1. Odun üçün yarayan, odun kimi kəsmək üçün ayrılmış. Odunluq ağac.
2. Odun saxlanılan yer, odun anbarı. Doğranmış odunu odunluğa yığmaq.
ODUNLAŞMAQ
OF

Digər lüğətlərdə