OMONİMİKA

[ yun. ] dilç.
1. Hər hansı bir dildəki omonimlərin məcmusu.
2. Leksikologiyanın omonimləri öyrənən bölməsi.
OMONİMİK
OMONİMİ́YA

Digər lüğətlərdə

а́река бахчево́д Богочелове́ческий локото́к предложе́ние сро́дный утяжелённый антропоге́нный завора́чивать разведце́нтр сто́йко яйцере́зка парус absurdism caught factorship hypogeous mutation nurse-dietician sidestep sillimanite subcontinent принарядить протолкнуться справляться