ORTABABLIQ

is. Orta yaşda, orta vəziyyətdə olma.
[İmanov] ortaboylu, bozumtul qısa saçlarını geri daramış, buğdayısifət, gözləri tünd-qara, gülümsər bir kişi idi. M.Hüseyn.
Ortaboy ağ kəlağayılı bir qadın irəli yeridi. Mir Cəlal.

ORTABAB
ORTABOYLU

Digər lüğətlərdə

вы́тушевать загрязнённый обгла́дывание погорева́ть поработи́ть прикачну́ться просека́ться семе́стр барчу́к гипотензи́вный искривля́ться лату́нный мостострои́тельский па́дре раскаля́ть кампания gander golden-seal jetfoil Ovonic self-neglect short-focus split off stilling top-selling