ORTİ́T

is. [ yun. ] Radioaktiv mineral.

Etimologiya

  • ORTİT yun. orthos – düz
ORTAYAŞLI
ORTODÓKS
OBASTAN VİKİ
Ortit
Ortit — mineral, (Ce, Ca)2(Fe2+, Fe3+, Mg)Al2 [OïOHïSiO4ïSi2O7] == Haqqında == Ortit - monoklinik. Kristalları prizmatik, lövhəcikvari. Aqreqat dənəvər qeyri-düzgün ayrılmalar. Rəngi qonur, qara. Parıltısı qatranı. Sərtliyi 6-dək. Xüsusi çəkisi 3,2-4. Radioaktivdir. Qranitlərdə, qranitli peqmatitlərdə, bəzən qələvi peqmatitlərdə; hidrotermal, qreyzen və başqa yataqlarda məlumdur. Növ müxtəlifliyi: naqatelit, ittriumlu ortit Qurğuşun üsulu ilə mütləq yaşın təyinində istifadə edilir.

Digər lüğətlərdə

беля́вый вахла́к изуве́шивать наиша́читься напла́вать натечный наше перетопи́ться уши́риться значки́стский киноматериа́л светопреломле́ние fianchetto gang-tool green ebony hydrotechny Nordkyn ovo-lactarian planemaker predictability waterfall вольная колчедан наколачивать смушка