oturmaq
oturmaq
гл. 1. ацукьун; 2. кӀаниз ягъун, кӀане ацукьун (мес. цик квай лил шуьшедин); 3. ацукьун, дуьз атун, дуьз хьун, дуьз акъвазун (мес
Tam oxu »f. 1) être assis, -e ; être perché, jucher vi ; poser (se) ; percher (se) (quş haqq.) ; ~ da qalmaq rester vi (ê) assis, -e ; yəhərdə ~ être à cheval
Tam oxu »Əsli olturmaq kimi olub. Oldur, otur, olğur (oturt), olduruğ (oturacaq) sözləri kökdaşdır, etimon ol feilidir
Tam oxu »f. 1. to sit*, to take* a seat; to take* one’s seat; stulda ~ to sit* on a chair; yəhərdə ~ to sit* in the saddle, to sit* a horse; evdə ~ to stay at
Tam oxu »OTURMAQ [Nəbi Cəbiyə:] Kürsünü çək otur (S.S.Axundov); ƏYLƏŞMƏK Sabahınız xeyir, çörək üstündən durmazlar, – deyə Firəngiz əyləşmək işarəsi verdisə də
Tam oxu »глаг. 1. сидеть: 1) находиться в неподвижном положении, при котором туловище поддерживается, опираясь на ягодицы
Tam oxu »f. 1. Yanını bir yerə, ya oturacağa qoyub oturaq vəziyyət almaq, əyləşmək. Buyurun, oturun! – [Hacı Əhməd Almasa:] Heç, elə belə gəldik, baş çəkək
Tam oxu »1. сидеть, сесть, усаживаться, просиживать, отсиживать, высиживать, рассаживаться; 2. обходиться, обойтись;
Tam oxu »