OTURTMAQ

icb.
1. Əyləşdirmək. Yanında oturtmaq.
– Mənzilimdən sandalya alıb [gələnləri] münasib bir yerdə oturtdum. S.Hüseyn.
Mədinə həmişəki kimin Vaqifi Topxanaya baxan bəzəkli pəncərənin içində oturtdu. Çəmənzəminli.
Səkinə gəlini mütəkkə qoyulmuş divanda oturtdu. M.İbrahimov.

2. Çökdürmək.
3. Yerinə salmaq, yerinə girdirmək.
4. Mindirmək. Uşaqları qatara oturtmaq.
5. Həbsə aldırmaq, həbs etdirmək.
OTURTMA
OTURUB-DURMA

Значение слова в других словарях

вда́вленный опрове́ргнуть подру́бщица расстро́енный черемхо́вый брют верхне... разнаря́дка сказу́емость шебыхнуть bulgy cronyism exactor fool about percussion bullet right абсент белуга бинт зажечь оглоушить однотомный подмораживать сестричка хорёк