1. “Ovmaq1”dan f.is.
2. sif. Ovulmuş, narınlaşdırılmış, narın edilmiş.
Qarakişi … iri-iri doğrayıb cibinə yığdığı qəzetdən bir parça çıxarıb arasına ovma tənbəki doldurdu.
3. is. məh. Pendir ovuntusu ilə kərə yağı qatışığından ibarət yemək. Çörəyi ovma ilə yemək. Ovma hazırlamaq.
4. is. məh. Əldə toxunan yumşaq zərif parça. Ovma toxumaq.