oxucu
oxucu
1. сущ. кӀелдай кас, кӀелчи, кӀелдайди (ктабар, газетар ва мс.); 2. сущ. ктабханада тӀвар кхьенвай, ктабханадикай менфят къачузвай кас; oxucu zalı кил
Tam oxu »is. lect||eur m, -rice f ; abonné, -é ; ~ kütləsi lecteurs (m pl) ; ~ məktubu avis m de lecteurs ; ~ dost ami m lecteur ; çox ~su olan qazet une feuil
Tam oxu »I. i. reader; yaxşı ~ great reader; pis ~ poor reader II. s. reader’s; ~ konfransı readers’ conference
Tam oxu »OXUCU (oxu ilə məşğul olan) Bunu balta səsi sanma oxucum! O, yerin altına eyləyir hücum (M.Rahim); QARE (köhn
Tam oxu »1 I сущ. 1. читатель: 1) тот, кто читает, постоянно занят чтением газет, журналов и др. литературы. Müasir oxucu современный читатель, yazıçılarla oxu
Tam oxu »1. is. Kitab və s. oxuyan, mütaliəçi. Yazıçılarla oxucuların görüşü. – İndi xəbər verim oxucuma mən; Xəyalı küsdürən bir faciədən
Tam oxu »