1. Bir parça, bir tikə, yarım, yaxud bütöv bir şeyin yarısı.
// Parça, tikə.
Xəlilin anası çiyninə heybə salıb, içinə para çörək qoydu, atasına qoşub, məktəbə yola saldı.
[Əlikram] kəsdiyi almanın parasını Güllüyə uzatdı…
// məc. Obrazlı təşbehlərdə.
Qaşlarının qarası; Sənsən bağrım parası; Bir oğlan, bir qız ola; Bir güllü mağarası. ().
Keçilərin qarası; Layla, körpəm, a layla! Ürəyimin parası; Layla, körpəm, a layla!
□ Bir para – bəzi, bəzisi. Bir para şəxslər. Bir para məsələlər.
– Axır vaxtlarda Qərb övrətləri barəsində müsəlman qəzetlərinin bir parasında bir neçə məqalələr gözümə sataşır.
…Quşların bir paraları oxumaqda, o biri paraları uçub özləri üçün yem gəzməkdə … idilər.
2. Rəqəmlərdən sonra və “kənd” sözündən əvvəl işlədilir.
On dörd para kənd əhli bu məşrutə zamanı; Gər ac, susuz düşsə biyabanə, dolaşma!
[Səlimi İsfahaniyə:] …Azərbaycan və Mazandaranda altmış para kəndiniz var, bu kəndlərin çoxunu da heç görməmişsiniz…
para-para sif. Parça-parça, doğramdoğram.□ Para-para etmək (eləmək) – parça-parça etmək, doğram-doğram etmək, tikə-tikə etmək; parçalamaq, doğramaq.
Yandıralar alovlara Zakiri; Eyləyələr parapara Zakiri.
…Qutu pəncərə şüşəsini para-para elədi.
Para-para olmaq – parça-parça olmaq, doğram-doğram olmaq, tikə-tikə olmaq.
[Uşaqların] ayaqları dizlərinədək palçığa batmışdı, paltarları parapara olub, bədənləri görünürdü.
