PRİSTAV

сущ. истор. пристав (в царской России: начальник полиции небольшого административного района). Sahə pristavı участковый пристав, məhkəmə pristavı судебный пристав, polis pristavı полицейский пристав
PRİORİTET
PRİVAT-DOSENT
OBASTAN VİKİ
Pristav
Pristav — nəzarətçi vəzifəli şəxs. XVIII əsrədək Rusiyada cavabdehləri və şahidləri məhkəməyə çağırmaq vəzifəsi də pristava tapşırılmışdı. 1864-cü il məhkəmə islahatı ilə məhkəmə pristavı vəzifəsi təsis edilmişdi. Polis pristavı və xüsusi pristav vəzifələri də var idi. Azərbaycanın Rusiya tərəfindən işğal edilməsindən sonra Azərbaycanda da pristav vəzifəsi mövcud idi. == Mənbə == ASE, VIII cild, Bakı, 1984-cü il, səh.

Digər lüğətlərdə

безотноси́тельность боча́жный классицисти́ческий ма́ревный медвя́ный повя́лый подде́лывание рассиро́питься руководи́ть сбытово́й се́мо кали́ть капитули́ровать на́долба обмёрзнуть послепасха́льный припёка тысчо́нка хлев шевелюра Brussels lace compressed-air illness inure unvanquishable тракторный