PÖHRƏLƏNMƏK
гл. 1. кӀачӀичӀар экъечӀун (таран кӀаняй); 2. цуьрц вегьин, гзаф цуьрцер (бертер, жегьил хилер) экъечӀун.
f. 1. Ağac və kolların dibindən pöhrə göyərmək. Nar ağacı tez pöhrələnir. – Yer buğlandıqca ağaclar pöhrələnir, güllər qönçələnir, taxıllar qalxırdı
Tam oxu »