PÜRMƏ’NA
f. və ə. dərin mənalı.
[fars. pür və ər. məna] прил. клас. маналу, гзаф маналу, манадив ацӀанвай; дерин.
pürməna bax mənalı
сущ. устар. содержательный (о слове, выражении, речи)
sif. [fars. pür və ər. məna] klas. Mənalı, çox mənalı, məna ilə dolu; dərin. [Cənnətəli:] Təbim mövzundur, yazılarım da pürməna
pürməna