PƏRÇİMLƏNMƏK

məch.
1. Pərçimlə bağlanmaq, bərkidilmək.
2. Özünə yer eləmək, girmək.
Kitab da vardır ki, hər sətri mismar; Zorla pərçimlənir beynə, ağıla. S.Vurğun.

3. İlişib qalmaq, çıxmamaq, ilişmək. Balta quyuda pərçimləndi.
4. Vurulmaq, sancılmaq, girmək, batmaq. Xəncər ürəyinə pərçimləndi.
PƏRÇİMLƏNMƏ
PƏRDƏ

Digər lüğətlərdə

бесоодержи́мость киберпресту́пность князёк лучеза́рно многогра́нность монадоло́гия с хитри́нкой физиа́тр дре́вние индустрия косола́пость незави́симый обсуши́ться пока́кать стили́стика air-tight Bujumbura common prayer inconsolable yell вольноопределяющийся вызвать групповой сербка факультативный