PƏRÇİMLƏNMƏK

məch.
1. Pərçimlə bağlanmaq, bərkidilmək.
2. Özünə yer eləmək, girmək.
Kitab da vardır ki, hər sətri mismar; Zorla pərçimlənir beynə, ağıla. S.Vurğun.

3. İlişib qalmaq, çıxmamaq, ilişmək. Balta quyuda pərçimləndi.
4. Vurulmaq, sancılmaq, girmək, batmaq. Xəncər ürəyinə pərçimləndi.
PƏRÇİMLƏNMƏ
PƏRDƏ

Значение слова в других словарях

глянцева́тый духобо́рец затума́ненный защу́ривание пригля́дливый голоше́ий катастрофи́чность ни́щая околёсина отча́литься разбави́тель сморчо́к эполе́тный нактоуз рубль beaver-rat jauntily metestick punctation trig wropt обсекать просеивание рассредоточить томны