Balaca uşaqlar ayaqyalın titrəyə-titrəyə və ağlayaağlaya pərən-pərən düşmüşdülər.
[Ağasıxan:] Kəndlər xaraba haldadır, hamı pərən-pərən olub, dağılıb. …Bunun dalı aclıqdır.
Düşdü quşun balaları; Yuvasından pərən-pərən. ;
pərən-pərən salmaq (etmək) – bir-birindən aralı salmaq, bir-birindən ayırmaq, hərəni bir yerə atmaq, dağıtmaq. Müharibə ailə üzvlərini pərən-pərən etdi. – Midhət də quzğun sürüsünü pərən-pərən saldı.