1. Bir məsələni müzakirə etdikdən sonra, hamı tərəfindən çıxarılan nəticə; qətnamə. Qərar layihəsi. Qərarı müzakirə etmək.
□ Qərar vermək (qoymaq) – bir şeyi müzakirə etməkdən, yaxud bir şey haqqında düşündükdən sonra müəyyən nəticəyə gəlmək, qəti bir fikrə gəlmək, qət etmək.
Bir neçə gün Şəbanın yanına dost və aşna gəldi; axırda Şəban arvadını da götürüb öz evinə köçməyə qərar qoydu.
Qərara gəlmək (almaq) – qərar çıxarmaq, qərar qəbul etmək.
[Baba:] …Yığıncağınızda nə qərara gəldiniz? ;
// bax qərar vermək (qoymaq).
Axırda bu qərara gəldilər ki, … qoca kəndli onların mübahisəsini həll etsin.
Məsmə otağını bir cavanəzənə yaraşacaq bir şəklə salmağı özünə bir həyat qayəsi qərar verir.
// Hüquq termini kimi. Məhkəmənin qərarı. Qərar qətidir. Məhkəmə qərar çıxardı. Məhkəmə qərarı və ya prokurorun icazəsi olmadan heç bir kəs həbs edilə bilməz.
2. Fikir, mülahizə; əzm. Heç bir şey məni öz qərarımdan daşındıra bilməz.
– Heç bir təhlükə, heç bir qorxu [Firidunu] qərarından döndərə bilmədi.
3. Qərarlaşma, sözləşmə, qabaqcadan danışıb şərtləşmə.
Elə ki libas geyinmək tamam oldu, miraxur atı qabağa çəkdi, Yusif Sərracı mindirdilər ata, əsas qərari-sabiq üzrə dərbari-şahiyə rəvanə oldu.
◊ Qərarla, qərar ilə – qayda ilə, qaydada, üsul ilə, tərz ilə, sayaq.
[Hacı Nayib:] Əhvalat bu qərar ilədir ki, hər bir hakimin birinci vəzifəsi məmləkətin abadlığı və əhalinin istirahət və səadətidir.
Bu qərarla Təbrizdən hərəkət etdiklərinin 9-cu günü Dəclə çayı sahillərinə yaxınlaşdılar.
□ Bir qərarla – bir qaydada; üsulu, qaydanı, sürəti, ahəngi və s.-ni dəyişdirmədən, müntəzəm surətdə. Su bir qərarla axır. Bir qərarla nəfəs almaq. Bir qərarla yerimək. Bir qərarla oxumaq.
