QABAN
сущ. 1. къабан (эркек чӀуран вак); // къабандин (мес. як); 2. пер. къабан хьтин, ири жендек алай, кӀалубсуз, къуватлу кас; ** qabana dönmək а) къабан хьиз хьун, къабандиз элкъуьн, гзаф еке хьун, куьк хьун, къуватлу хьун; б) хер алай къабан хьиз хьун, вагьши хьун, къизмиш хьун; гзаф хъел атун, хъел акатун; yaralı qabana dönmək кил. qabana dönmək б).
