QABIQ
сущ. 1. чкал (мес. ттаран, ичин ва мс.); qabıq bağlamaq а) чкал кьун, чкал атун; б) хъире кьун, хъире атун; 2. хъире (мес. какадин, шуьмягъдин ва мс.); 3. зоол. бязи пепейрин винел жедай кӀеви кӀараб хьтин къат (мес. пахлахандин); 4. хам (инсандин ва я гьайвандин); qabıq vermək хам гун, хамар алатун, хам вегьин, хамар фин (мес. ракъини куникди); ** qabıq qoymaq ччан эцигун, гзаф зегьмет чӀугун, кӀвалахун, кӀвалахна гьалдай фин; qabıqdan çıxmaq хамунай акъатун а) гзаф зегьмет чӀугун, кӀвалахун, алахъун, вири къуват серф авун; б) авай-авачирди гъиляй акъатун, алаж хьун; qabığına yerləşməmək (sığmamaq) а) хамуна гьат тавун, гзаф хвеши хьун; б) хамарай акъатун, хамуна ялар ттун, дамах къачун, лавгъавал авун.
