QEYBƏT

\[ər.\] сущ. 1. гъибет (са кас вич алачир гьалда адакай пис рахун, кьулухъай рахун, кьулухъай луькӀуьнун, масадакай пис рахун); // qeybət etmək (eləmək, qırmaq) гъибет авун, са кас вич алачир гьалда адакай пис рахун, кьулухъай рахун, кьулухъай луькӀуьнун; жакьун (рах.); 2. тахьунухь, алачирвал (майдандал, аквадай чкадал, арадал).
QEYB
QEYBƏTCİL
OBASTAN VİKİ
Qeybət
İslamda qeybət müsəlman qardaşının haqqında Allahın gizli saxladığı eybini faş etmək hesab olunur, qeybət etmək və müsəlmanların eybini onların ardınca danışmaq böyük günahlardan sayılır. Qurani-Kərim qeybət etməyi müsəlman qardaşının ətini yeməyə bərabər hesab edir: "Ey iman gətirənlər! Çox zənnə-gümana qapılmaqdan çəkinin. Şübhəsiz ki, zənnin bəzisi (heç bir əsası olmayan zənn) günahdır. (Bir-birinizin eyibini, sirrini) arayıb axtarmayın, bir-birinizin qeybətini qırmayın! Sizdən biriniz ölmüş qardaşının ətini yeməyə razı olarmı?! Bu sizdə ikrah hissi oyadar (qeybət də belədir). Allahdan qorxun."Qeybət etməyin pislənməsinə aid hədis və rəvayətlər çoxdur. Məhəmməd peyğəmbər(s.a.v.)buyurur: "Müsəlmanın dininin məhvində qeybətin təsiri xora xəstəliyinin insan bədənindəki təsirindən çoxdur". Rəvayət olunur ki, Allah Musa peyğəmbərə belə vəhy etdi: "Qeybət etməkdən tövbə edib dünyasını dəyişən şəxs hamıdan axırda behiştə daxil olacaq.

Digər lüğətlərdə

а́ки арши́нник бинокуля́рный в полукиломе́тре интерпелля́нт красноли́цый лохмоно́гий медвежкова́то неуёмность опере́ние помости́ть продыхну́ть расте́рянно смущённо трубаду́р эскала́ция штанги́ст эготи́зм bathe cherubic fizzer inaccordant peg-point аншлаг латинист