QEYRƏTSİZ

sif. Qeyrəti, namusu, heysiyyəti olmayan.
Dərdlərimiz daha da; Ürəkdə köz-köz olur; Bu haqdır, ağladıqca; Kişi qeyrətsiz olur. B.Vahabzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QEYRƏTSİZ QEYRƏTSİZ [Naşad:] ..Zeynal namussuz, qeyrətsiz bir kişi deyildir (S.Hüseyn); BİQEYRƏT Hacı Qənbər: Sən məni lap biqeyrət elədin, sürün! (N
  • QEYRƏTSİZ namussuz — arsız — heysiyyətsiz

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • QEYRƏTSİZ QEYRƏTSİZ – ŞƏRƏFLİ Qeyrətsizə haram olsun bu torpağın çörəyi (S.Rüstəm); Şərəfli bir ömrün sonuna bir bax! (S
QEYRƏTPƏRƏST
QEYRƏTSİZLİK

Digər lüğətlərdə

го́род-спу́тник изъявле́ние лесово́дческий несвобо́дно окола́чиваться ора́торский осозна́ние перехва́тка подсо́вывать ро́диевый ско́вородень сы́пкий томи́ть безразли́чно зага́дочный кероси́н предика́тный ра́жий bombycid dauntless purfling transparency горноспасательный кастовость манто