QİBTƏ¹
\[ər.\] сущ. масадан агалкьунар, бахтлувал ва мс. хъсан жигьетар акуна, гьабур вичихъни хьана кӀан хьун, гьабурун гьасрет чӀугун; // гагь-гагь пехилвал манада; qibtə etmək къибте авун (кил. qibtə).
ə. 1) həsəd; özgəsində olan gözəl xassəni, vardövləti arzulama; 2) sevinc, məmnuniyyət
Tam oxu »i. envy (without ill will); bir kəsdə ~ doğurmaq to excite / to rouse envy in smb.; ~ etmək to envy (d
Tam oxu »сущ. зависть. Qibtə ilə baxmaq kimə, nəyə смотреть с завистью на что, на кого; qibtə etmək (eləmək) завидовать, позавидовать
Tam oxu »is. [ər.] Başqasının üstünlüyünü, müvəffəqiyyətini, xoşbəxtliyini və başqa yaxşı cəhətlərini görüb, bunların özündə də olmasını arzulama, bunların həs
Tam oxu »