QİYABİ

sif. [ ər. ]
1. İşə münasibəti olan şəxsin özü olmadığı və iştirak etmədiyi halda baş verən, görülən. Qiyabi mühakimə. Qiyabi hökm. Qiyabi tanışlıq. İşə qiyabi (z.) baxmaq.
2. Mühazirələri müntəzəm dinləmədən, müəllimlə bilavasitə canlı əlaqədə olmadan, məktublaşma vasitəsilə təhsil alma üsulu ilə əlaqədar olan. Qiyabi təhsil. Qiyabi pedaqoji institut.

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • QİYABİ QİYABİ – ƏYANİ “Satım, satmayım...” deyən miyanə satqınları; Qiyabi satqınları, əyani satqınları (X.Rza)

Etimologiya

  • QİYABİ Ərəbcə qaib sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
QİTƏLƏRARASI
QİYABİÇİ
OBASTAN VİKİ
Qiyabi təhsil
Qiyabi təhsil – ali və orta təhsilli mütəxəssislər hazırlamaq və onların ixtisasını artırmaq, həmçinin istehsalatdan ayrılmadan ümumi orta təhsil almaq formalarından biri. Qiyabi təhsildə tələbələrin (şagirdlərin) müstəqil işi əsas təlim formasıdır. Qiyabi şahmat - poçt vasitəsilə şahmat oyunu == Ədəbiyyat == R.Əliquliyev, S.Şükürlü, S.Kazımova. Elmi fəaliyyətdə istifadə olunan əsas terminlər. Baki, İnformasiya Texnologiyaları, 2009, 201 s.

Digər lüğətlərdə

поли́ться согла́сно с малолитра́жный моги́льщик обно́ски омужи́читься оха́льство переспра́шивание разукомплектова́ть расове́дение пистик хотеть штольня amice bowsprit disseisee figure-caster lexicographical puritanic syntony wham катакомбы козоводство остистый прерваться