QOÇBAŞI

сущ. истор. таран (древнее стенобитное орудие). Qoçbaşı ilə vurmaq таранить, протаранить; qoçbaşı ilə vurulmaq тараниться, быть протараненным
QOÇAQLIQ
QOÇBAZ
OBASTAN VİKİ
Qoçbaşı
Qoçbaşı - ümumilikdə bir neçə insan tərəfindən daşınan; vuraraq qapı qırmağa, aralamağa ya da divar dağıtmaq üçün istifadə edilən silah.. Keçmişdə düşmən atəşindən qorunmaq üçün daxmaya oxşayan taxta sığınacaqların içərisində daşınabilən versiyaları da mövcud olmuş qurğudur. Hal-hazırda əksəriyyəti metaldan düzəldilmiş qoçbaşları mühafizə və yanğınsöndürmə xidmətləri tərəfindən aktiv şəkildə istifadə edilir. == Etimologiyası == Keçmişdə qoçbaşları ağac gövdələrindən düzəldilirdi və hədəfə vurulan ucları ümumilikdə qoç başları şəklində düzəldilirdi. Qədim müharibələrdə qalaların divarlarını dəlmək üçün bir tərəfinə qoyun başı kimi dəmir taxılmış tirdən ibarət hərb alətidir. Gecə-gündüz divarları qoçbaşı adlanan alətlərlə dağıdırdılar.

Digər lüğətlərdə

бразды́ ко́пчиковый махо́рочка меланхо́лик нани́зывать невосстанови́мый одноимённость ока́чивать сми́рна сопричисле́ние лобби́ровать матери́ться обели́сковый одино́чество одним ми́ром мазаны кто-л подря́дец жаба chancel curvimeter peduncle prodrome prolegomenous shock tactics иннервация скатерть