“İzahlı lüğət”də bu söz “qoşqu ləvazimatının hamısı” kimi açıqlanıb. Nə qulan-quşqun ifadəsi isə “təbii” anlamında şərh olunub. Qulan-quşqun “qoşqu ləvazimatı” deyil, “yəhər-yüyən” (yəni “atı minmək üçün lazım olan şeylər”) deməkdir. Məncə, sözün əsli palan-quşqun kimi olub, sonra dəyişib. Bir deyim var: filankəsin atı yəhərli-yüyənli gəldi (yəni “bütün əşyaları yerindədir”). Nə qulan-quşqun (palan-quşqun) ifadəsinin yozumu belədir: əgər hörmət-izzət sahibi atı lüt minib sürürsə, yetim-yesir niyə palan-quşqun axtarmalıdır, bu, onun üçün təbii deyilmi? Mənbələrdə qusıncıq sözü də var və “zibilləmə” anlamını verir. Quşqun da atın zibilli yerindən keçir və “qusmaq” (ifrazat) anlamı ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)