qurbanvermə

Qurbanvermə və ya qurbankəsmə — sitayiş və ya günahı yüngülləşdirmək üçün olaraq bir ilaha maddi varlıqların, heyvanların və ya insanların canlarının təqdim edilməsi. Ritual heyvan qurbanları haqqında dəlillər ən azı qədim ibranilər və yunanlardan bəri müşahidə edilmişdir. Güman edilir ki, bu, onlardan da ondan əvvəl də mövcud olmuşdur. Ritual insan qurbanları haqqında dəlillər, həmçinin Avropa sivilizasiyalarında olduğu kimi, ən azı Kolumbdan əvvəlki Mezoamerikan sivilizasiyalarında da mövcud idi. İndiki dövrdə bir çox dinlər tərəfindən subyektin insan olmadığı müxtəlif ritual qurbanlar tətbiq olunur. Qurbanvermə, xüsusən də qan qurbanı demək olar ki, bütün dünyada sırf kişi ayinidir və kişiləri bir-birinə bağlamağa xidmət edir: "bu, doğuşun "təbii" qan tökülməsindən yuxarı və kənara çıxan qohumluq əlaqələri yaradır". Digər məqamlar arasında qurbanlıq qan və məhsuldarlıqla bağlı qan var. Korte, Anne-Marie. Bekkenkamp, Jonneke; de Haardt, Maaike (redaktorlar ). Significance Obscured: Rachel's Theft of the Teraphim Divinity and Corporeality in Gen.31 32 [Translation: Mischa F.C. Hoyinck].

Qurbanvermə (isv. Offret) — Sovet kinematoqrafiyasının ən istedadlı rejissoru Andrey Tarkovski özünün "Qurbanvermə" filmini çəkərkən artıq xərçəng xəstəliyindən əziyyət çəkdiyini bilirdi. Film də sanki Tarkovskinin Qurbanverməsi oldu. 54 il yaşadı. İsveçdə, şəhərdən kənar sakit bir yerdə bir yazıçı yaşayır. Film yazıçının öz doğum günündə oğlu ilə birlikdə ağac əkməsi ilə başlayır. Belə bir inam var ki öz həyatın haqda fikirləşmədən ağac əkə bilməzsən. O özünün doğum günü evə qayıdarkən lal(doğulandan) oğlu ilə insanlığın əbədi varlığı haqda(bu da daimi Tarkovski fəlsəfəsi) söhbət edir. Hər şey sakit və olmalı olduğu kimi gedir. Qonaqlar gəlir.