1. Qoyun balası. Quzu əti. Quzu dərisi.
– Mal qapıya gələndə axşam-səhər; Qoyun mələr, quzu mələr, dağ mələr.
Çıxır dağ döşünə körpə quzular; Tarlanın səsini əks edir sular.
2. məc. Çox yumşaq, sakit, həlim adam haqqında. O, quzu kimi adamdır.
□ Körpə quzu məc. – məsum, təcrübəsiz, ana uşağı.
[Uruz] arabir at minib ox süzdürsə də, … ananın nəzərində hələ körpə bir quzu idi.
// “Quzum” şəklində – əzizləmə, oxşama; nəvazişlə, mehribanlıqla müraciət.
Yavrum, quzum, bahari-həyatın nə cür olar?
Ürəyi şad, könlü açıq; Körpə quzum, ağ günə çıx!