QILÇIQ

is.
1. Sünbüldə dənin qişası ucundakı uzun, qıl kimi nazik, iti, diş-diş tikan. Arpa qılçığı. Buğda qılçığı.
– Tapdıq … aran dəni sünbüllərinin uzun qılçıqlarını tumarlayıb iri ovcunun arasına aldı. Ə.Əbülhəsən.

2. Balıqların əti içərisindəki incə və ucu iti sümüklər; tıx. Bəzi balıqların qılçığı olmur.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QILÇIQ tıx — sümük

Etimologiya

  • QILÇIQ Sünbüldə, balıqlarda qılçıq olur. Qıl sözü ilə bağlıdır. Qılpın sözü də buradandır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
QILÇALANMAQ
QILÇIQLAMA
OBASTAN VİKİ
Qılçıqlı tərə
Qılçıqlı disfaniya
Qılçıqlı disfaniya (lat. Dysphania aristata) — bitkilər aləminin qərənfilçiçəklilər dəstəsinin pəncərkimilər fəsiləsinin disfaniya cinsinə aid bitki növü.

Digər lüğətlərdə

ла́пти отбрако́вываться постыди́ться шанц голова как свинцо́м налита онани́зм пол-ли́тра разогна́ться скопе́ц суспенди́ровать уделя́ться юбиля́р портупея яртаул anolyte brass band gaiety holdout leukaemia lustra slave-maker transcendentally viaticals желание ожесточать