QƏFLƏT

is. [ ər. ]
1. Qafillik, xəbərsizlik.
Qılma bizi qəflət ilə mədhuş; Həmsöhbətin eyləmə fəramuş. Füzuli.
[Ziba xanım:] Vay sənin halına, vay sənin halına ki, qəflət gözünü örtübdür. M.F.Axundzadə.
Bülbül, keçirtmə bağda qəflətdə ömrünü. S.Ə.Şirvani.

□ Qəflətdə olmaq – xəbərsiz olmaq, bilməmək.
Həqiqətdə də mən öz səmimi dostlarım haqqında qəflətdə olmuşam. M.S.Ordubadi.

2. Cəhalət, avamlıq.
□ Qəflətdə saxlamaq – qəsdən ayılmağa, başa düşməyə qoymamaq, cəhalətdə saxlamaq.
3. Diqqətsizlik, qeydsizlik, huşsuzluq, səhlənkarlıq.
□ Qəflət eləmək (etmək) – diqqətsizlik, qeydsizlik göstərmək; unutmaq, nəzərdən qaçırmaq; səhlənkarlıq etmək.
[Ağa Kərim:] Ağa Mərdan hər nə istəsə, ona yol tapar; onun müqabilində gərək qəflət eləməmək. M.F.Axundzadə.

◊ Qəflət yuxusu – ətrafında baş verən hadisələrdən tam xəbərsizlik.
Vaiz sözünə tutma qulaq, qafil olma, kim; Qəflət yuxusunun səbəbi ol fəsanədir. Füzuli.
…Qadından təsadüfi öyrəndiyi əhvalat Xəlili sanki qəflət yuxusundan oyatdı. M.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QƏFLƏT 1. QƏFLƏT, XƏBƏRSİZLİK 2. qəflət bax avamlıq
  • QƏFLƏT diqqətsizlik — qeydsizlik — huşsuzluq — səhlənkarlıq
  • QƏFLƏT qəfillik — xəbərsizlik
  • QƏFLƏT cəhalət — avamlıq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • QƏFLƏT QƏFLƏT – MƏDƏNİYYƏT Vay sənin halına, vay sənin halına ki, qəflət gözünü örtübdür (M.F.Axundzadə); Mədəniyyət xalqın gözünü açır, onun inkişafına təka

Etimologiya

  • QƏFLƏT Ərəbcədir, qafil sözü ilə kökdaşdır, “bixəbər” deməkdir. Qəflət yuxusu birləşməsində “nadan” mənasını əks etdirir
QƏFİLDƏN
QƏFLƏTƏN

Digər lüğətlərdə

кварта́льнический младе́нчески пестре́ть пробренча́ть вви́ться возбужда́ть глухотца́ ма́ло ли что переметну́ть переню́хаться продолжа́тель раззола́чиваться рома́н та́сканый уготовля́ться банка жолоб мешелиться anarchy dissecting-room framesaw pitching niblick quizzer sag paste uglify