RİYASIZ

sif. Təmiz qəlblə edilən (olan, görülən), içində heç bir riya olmayan; təmiz, saf.
// Təsirli, təsirləndirici; mərhəmət doğuran, acınacaqlı.
[Şeyx Sədra:] Onların baxmayıb da zahirinə; Bax riyasız, təmiz ürəklərinə. H.Cavid.
Qız eyni duru və riyasız gözlərini ani olaraq [Xavərin] gözlərinə dikdi və çəkdi. M.İbrahimov.

RİYAKARLIQ
RİYAZƏT

Digər lüğətlərdə

изу́стный не я отло́манный оторва́ться педиатри́я перее́здный продолжа́ть собо́рище ши́льник куна́чество медого́нка необольшеви́стский пло́йка синга́лец чорандать Calvary flaxy love-making milt naphth- subtense енотовый перчатка пропажа трава