RİYAZƏT

is. [ ər. ] din. Allahdan qorxaraq, özünü dünya nemət və ləzzətlərindən məhrum edib zahidliyə qapılma.
Adətim hər zaman riyazətdir; Bütün insanlara məhəbbətdir. A.Şaiq.

RİYASIZ
RİYAZİ

Digər lüğətlərdə

безме́рность возвеща́ть Во́рон заму́чиваться зача́тие и́глы разла́живание слоно́вник четвёрка бескоры́стность гля́нец мото́рка недополуча́ть позаби́ться разрыхли́ть свильну́ть смо́лка экзеге́за Africanize amphibology Sucre Valhalla Walachian коптить шаблон