ACIQ

i. 1. anger, spite; bir kəsin acığına to spite smb.; acıqla out of / for / from spite; acıqdan yanmaq to burn with anger; bir şeydən acığı tutmaq to be* angered by smth.; 2. vexation; Mənim acığımı təsəvvür edin! Imagine my vexation; acıq çıxmaq / almaq to take* vengeance (on, for); acıq vermək to tease (d.), to excite (d.), to stir up anger; acığa düşmək to persist (in), to be* stubborn / obstinate; acığı soyumaq to calm / to quiet / to settle down; bir kəsə acığı tutmaq to be* vexed / angry / cross with smb.; Mənə acığın tutmasın Don’t be angry / cross with me; acığa salmaq to irritate; acığı gəlmək to vex (at), can’t stand (d.); Onun hərəkətindən mənim acığım gəlir His / Her conduct vexes me; özündən acığı gəlmək to be* vexed with oneself; Vaxtında gəlmədiyi üçün onun özünə acığı tutmuşdu He / She was vexed with himself / herself for not coming in time; acıqdan zəncir çeynəmək to blaze with indignation / fury, to fly* / to get* into a rage; acıqdan gözü heç nə görməmək to be* blind with rage; acıqdan partlamaq to flush with anger; acıqdan yanmaq to burn* with anger; acıqdan özünə yer tapmamaq to spite and to spurn; acıqdan dəli olmaq to get* mad with rage