YABANÇI
1. чужой, чуждый;
2. чужак;
1. прил. ччара, маса, яд (мес. кас, уьлквеяр); // таниш тушир, течир; 2. сущ. ччаради, яд кас.
Полностью »is. étrang//er m, -ère f ; ~ adam intrus m, -e f ; ~ məfkurə idéologie f étrangère
Полностью »I. i. stranger, alien; foreigner II. s. strange; alien, foreign ~ adam a strange man, a foreigner; ~ olmaq to be* strange / alien; ~ elementlər alien
Полностью »YABANÇI – DOĞMA Oxuya bilməzsən, çünki bu həriflər artıq sənə yabançıdır (C.Cabbarlı); Heç kəs inanmaq istəmirdi ki, Fariz mənim doğma qardaşımdır (Y
Полностью »прил. 1. чуждый. Hər şey ona yabançı görünürdü всё казалось ему чуждым, yabançı məfkürə (ideologiya) чуждая идеология, yabançı ünsürlər чуждые элемент
Полностью »sif. Özgə, yad. Yabançı adam. Yabançı ölkələr. – Ərində yabançı qadın iyini duyduğu zaman Maya çılğıncasına vuruşmaq, çarpışmaq istədi
Полностью »