APATİYA

сущ. апатия (безразличное, безучастное отношение к окружающему)
APATİT
APAYDIN
OBASTAN VİKİ
Apatiya
Apatiya (yun. απάθος — ehtirassızlıq) — laqeydlik halı,müəyyən hərəkətlərə meylin,marağın olmaması(çox vaxt ali sinir fəaliyyətinin pozulması nəticəsində olur).Stoiklərin etik təlimlərində Apatiya ehtirassızlıq,ruhi soyuqqanlıq,hisslərin zəkanın fəaliyyətinə maneə olmadığı vəziyyət kimi başa düşülür.Aşkardır ki,stoiklərə Şərq dini fəlsəfi baxışları,xüsusilə mütləq sükunətin insan ruhunun yüksək halı olan nirvana haqqında buddizm və caynizm təlimləri təsir göstərmişdir. Bundan başqa tibbdə də apatiya hallarından bəhs olunur. Məsələn qalxanabənzər vəzin hipofunksiyası zamanı miksedema xəstəliyi müşahidə olunur və bu xəstəliyin əlamətlərindən biri də apatiyadır. == Mənbə == Fəlsəfə Ensklopedik Lüğəti.

Значение слова в других словарях

закорене́ние наве́чный пресла́дкий сушь у́шка азу́ кроссо́вки крот наворча́ться нектароно́сный опа́сливый подду́ть рецепто́рный свеклови́ще bellman Edomite embody guttiform reed self-absorption бланшировать конъюнктурщик поплотнеть прима саквояж