cövr-cəfa
[ər.] сущ. кил. cövr; cövr-cəfa etmək (eləmək) зулум авун, азаб гун, инжиклу авун.
Bax: cövri-cəfa.
is. [ər.] klas. Bax cövr. Bən nə təriqü vəchlə cövrü cəfadən usanım; Çünki həmişə yarımın cövrü cəfası yarədi