DİALEKTİKA

сущ. филос. диалектика:
1. наука о всеобщих законах движения и развития природы, человеческого общества и мышления. Dialektikanın qanun və kateqoriyaları категории и законы диалектики, materialist dialektika материалистическая диалектика, təbiətin dialektika диалектика природы
2. самый процесс движения и развития чего-л. Tarixi dialektika историческая диалектика, hadisələrin dialektikası диалектика событий
DİALEKTİK
DİALEKTİZM
OBASTAN VİKİ
Dialektika
Dialektika (yun. διαλεκτική — mübahisə etmək) — maddi dünyanın mövcudluğunu daimi dəyişiklik, hərəkət, mübarizə və inkişafla izah olunması üsuludur. == Ümumi məlumat == Dialektika tezis-antiteza=sintez düsturu ilə işləyir, başqa cürə buna inkarın inkarı deyilir. Bir şey(tezis) inkar olunur(antiteza) və bu inkar öz növbəsində inkar olunur(sintez), və bu əksliklərin mübarizəsi və vəhdətindən yeni bir şey yaranır. Yeni yaranan köhnənin inkarı üzərində təşəkkül tapır, ama bu inkarın müsbət həllini nəzərdə tutur, bu o deməkdir ki, yeni köhnənin ən üstün tərəflərini özündə ehtiva edir və onun yeni səviyəyə inkişafı deməkdir. Dialektikanın özünəməxsus tarixi vardır. Qədim Yunanıstanda dialektika dedikdə (qədim yunanca mübahisə aparmaq sənəti, mühakimə yürütmək deməkdir) elmi müsahibə, mübahisə etmək sənətini başa düşürdülər. Qərb fəlsəfəsində və elm məktəbində sübut nəzəriyyəsi kimi mövcud olmaqdadır. Dialektika ideyaları fəlsəfənin bütün tarixi ərzində inkişaf etmişdir. Beləliklə, dialektika: təbiət, insan cəmiyyəti və təfəkkürün hərəkət, dəyişmə, təzələnmə və inkişafının ümumi qanunlarından bəhs edən elmdir.

Значение слова в других словарях

галопи́рование глазиро́вка клепа́ться комба́йновый мандоли́новый надла́мывать наинове́йший безрассве́тный безуста́нный вера́нда ерети́чка перебежа́ть дорогу пионе́рка трапезный тритика́ле бильярд халабуда appose half-plane interamnian janiform Medicean trainer омолаживать перестараться